اکسون معتقد است فناوری، هر نوع که باشد، باید برای بهره‌بردار آن ارزش‌آفرین باشد؛ چه مبنای این ارزش‌آفرینی نیازهای واقعی و صریح بهره‌بردار باشد چه امکانات خلاقانه فناوری پیش از آنکه نیاز بهره‌بردار به صراحت بیان شده باشد.

اکسون می‌داند راه‌حل‌ها باید تناسبی با ظرفیت بهره‌بردار داشته باشند و راه‌حل‌های پیچیده بهترین نیستند همان‌طور که راه‌حل‌های سریع و ساده هم ممکن است بهترین نباشند. در واقع مهندسی یعنی یافتن بهترین راه‌حل.

اکسون درک کرده است به‌کارگیری فناوری اطلاعات در محیطی مجزا و دورافتاده از دیگر عوامل ارزش‌آفرین نخواهد بود. بنابراین اکسون همواره سعی می‌کند در طراحی و اجرای راهکارها همه عوامل مؤثر را، به‌ویژه عامل انسانی، در نظر داشته باشد.